விடிந்த பொழுது

        முதலாம் பாகம் : இரண்டாம் ஜாமம்

.அதிகாலை நேரம் . அரசர்க்கரசர் கடுங்கோன்பாண்டியர்  அரண்மனையின் மேன்மாடத்தில் நின்று கொண்டிருந்தார் .மதுரை மாநகரத்தின் மொத்த எழிலும் அந்த மாநகரத்தின் மத்தியில் உள்ள அன்னை மீனாட்சி அம்மன் கோவில் கோபுரங்களும்  அழகாக தெரிந்தன .அப்படியேஇரண்டு கைகளையும் உயரே தூக்கி

                                      

" தாயே என் நாட்டு மக்கள் என் மேல் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கைக்கு என்றென்றும் பாத்திரமானவனாக இருப்பதற்கு நல்ல மனத்தை  கொடு " என்ற போது

ஒரு பணியாளன் பணிந்து வருகிறான்
அரசர் என்ன என்பது போல் திரும்பி பார்க்கிறார்
"மன்னர்மன்னா தங்களை காண அமைச்சர் வரதராஜேந்திரர்  வந்திருக்கிறார் "

" வரச்சொல் "

அரசர் ஆசனத்தில் அமர்கிறார்

" வாரும் அமைச்சரே என்ன இது அதிகாலை தரிசனம் தருகிறீர்கள் " பாண்டியர்

" மன்னருக்கு என்னுடைய இனிய காலை வணக்கங்கள் ஆனாலும்  இந்த அதிகாலை வேளையில் தங்களுக்கு ஒரு அதிர்ச்சியான செய்தி கூற வந்துள்ள அபாக்கியசாலியானேன்"

" பீடிகை பலமாக உள்ளதே அப்படி என்ன செய்தி அமைச்சரே " என்கிறார் அரசர்

"நமது ஒற்றர் படைத்தலைவர் சமுத்திரசிங்கம் செய்தி அனுப்பி உள்ளார் "

" என்னவென்று "

" களப்பிரர்கள் படைதிரட்டி கொண்டிருக்கிறார்களாம் அவர்களுடைய குறி சோழநாடாகவும் அல்லது நாமாகவும் இருக்கலாம் என்கிறது செய்தி "

"வெறும் யூக மாகத்தானே  கூறி இருக்கிறார் "

" இல்லை மன்னா இதை அவ்வளவு சாதாரணமாக எடுத்துகொள்ள முடியாது .வடக்கில் அவர்கள் பல குறுநில மன்னர்களுடன் போரிட்டுஅந்நாடுகளை எல்லாம்  தங்கள் ராஜ்யங்களுக்கு உட்பட்டதாக   மாற்றி திறை பெற்று கொண்டிருக்கிறார்கள் "

அரசர் சிந்தனையில் ஆள்கிறார்
" சரி அமைச்சரே இன்று இரவே தளபதியாரையும் அனைத்து கோட்ட தலைவர்களையும் அழைத்து மந்திர ஆலோசனை கூட்டத்திற்கு ஏற்பாடு செய்யுங்கள் "

" அப்படியே ஆகட்டும் மன்னா "
               அமைச்சர் வரத ராஜேந்திரர்  எழுந்து செல்கிறார்
உப்பரிகையில் செல்லும் பொழுது எதிரே இளவரசர் மணிவண்ணன் வருகிறான் .
" அமைச்சருக்கு என்னுடைய வணக்கம் "

நிமிர்ந்து பார்க்கிறார் அப்படியே இளமையில் கடுங்கோன் பாண்டியர் எப்படி இருந்தாரோ அப்படியே இருக்கிறானே இந்த இளைஞன்  என எண்ணுகிறார்
" என்ன அமைச்சர் பெருமானே  இப்பொழுதுதான் என்னை புதியதாய் பார்ப்பது போல் பார்க்கிறீரே "

" இளவரசருக்கு காலை வணக்கங்கள் "

" என்ன அமைச்சர் பெருமானே என்னை போய் மரியாதையாக விளிக்கிறீர்கள் உங்கள் மடியில் வளர்ந்த பிள்ளை அல்லவா நான் "

" அப்படி இல்லை இளவரசே நமக்கும் களப்பிரர்களுக்கும்  போர்மூளலாம் அப்பொழுது உங்களது தலைமையிலே நம் படை செல்லும்  . அது குறித்த விவாதம் இன்று இரவு மந்திர ஆலோசனை கூட்டத்தில் நடைபெறும் என எதிர்பார்க்கிறேன் "

"ஆஹா வெகு நாட்களாக  வாளுக்கு வேலை இல்லாமல் இருக்கிறதே என ஏக்கத்துடன் இருந்தேன் , கட்டளை இடுங்கள் அமைச்சரே இப்பொழுதே சென்று களபிரர்களின் தலைகளை கொய்து வருகிறேன் "

"  பொறுமை இளவரசே .அக் கட்டளையை நான் இடமுடியாது மன்னர் பிரான் தான் இடமுடியும் "

" நான் தந்தையிடமே கேட்டு கொள்கிறேன் . வருகிறேன் அமைச்சரே " இளவரசர்

இளவரசன்  மணிவண்ணன் மேன்மாடத்திற்க்குள் நுழைந்த பொழுது அரசர் கடுங்கோன் பாண்டியர் தன்னுடைய வாளின் கூர்மையை பரிசோதித்து கொண்டிருந்தார்

" தந்தையே வணக்கம் "

"வா மணிவண்ணா , உனக்காகத்தான் காத்திருக்கிறேன்
உனக்கொரு முக்கியமான வேலை இருக்கிறது  அதை இங்கு அமர்ந்து பேச வேண்டாம் ,வா என் அறைக்கு சென்று விடுவோம் "

" களபிரர்களை பற்றியா தந்தையே "
புன்னகைக்கிறார்
" அவர்களுக்கும் நமக்கும் போர் மூளாது சோழர்களை வென்று தான் அவர்கள் இங்கு வரமுடியும் . ஆனால் அது அவ்வளவு எளிதான காரியம் அல்ல "

அப்போது ..............


பின் குறிப்பு : இது முழுக்க கற்பனை கதையே